Anne en Eleni

Anne: "Met onze liefde voor elkaar en anderen laten we zien dat er meerdere vormen van relaties en verbintenissen zijn. Relaties die we aangaan maken onderdeel uit van queer netwerken waar zorg en liefde niet alleen op basis van romantische verbindingen gedeeld worden. Dit kunnen (a)romantische, (a)seksueele, queer-platonische, vriendschappelijke, open of dicht, (solo)polyamorous, of andere soorten opstellingen of combinaties van relaties of verbindingen zijn. Door meer zichtbaarheid van een variatie aan relatievormen, creëren we draagvlak voor sociaal en institutionele herkenning en verandering."

"Helaas is in onze maatschappij de heteronorm het uitgangspunt. Dit betekent dat alles wat niet binnen het beeld van: hetero; monogaam (een romantische partner); man-vrouw; kinderen- past, buiten de ‘norm’ valt. Misschien lees je dit en denk je: 'ik accepteer het homohuwelijk wel, dus ik ben geen onderdeel hiervan'. Het gaat echter om meer dan individuele acceptatie alleen. Pas als acceptatie hand in hand gaat met institutionele veranderingen gaan de rechten van queer-mensen echt vooruit. Onderdrukking van queer-gemeenschappen zie je namelijk terug in de manier waarop de maatschappij is ingericht. Kijk naar de wetten van een land: welke waarden en welke mensen worden beschermd, en waarom? Wie mag beslissingen voor je maken als je dat zelf niet kan? Bijvoorbeeld als je in het ziekenhuis ligt en ouders hebt die jou niet accepteren vanwege jouw genderidentiteit? Met hoeveel mensen kan je een hypotheek krijgen om een huis te kopen? Hoeveel opties zijn er voor queer mensen om met elkaar te wonen tijdens het ouder worden? En als iets wél kan, wat zijn de kosten om zoiets te regelen als je niet in een heteronormatieve familieopstelling leeft? Dit zijn enkele ‘alledaagse’ vragen waar veel queer mensen tegenaan lopen."

Eleni knikt instemmend. "Instituten bepalen voor een deel wat ‘normaal’ is en tegelijkertijd bepaalt de norm hoe instituten ingericht worden. Het gaat dus twee kanten op. Een X op je paspoort hebben is tegenwoordig mogelijk, maar alsnog hebben de meeste invulformulieren nog steeds alleen de optie M/V. Institutioneel is dit dus aangepast, maar zonder de zichtbaarheid van mensen die buiten de norm vallen blijft de heteronorm toch in stand gehouden.

Sommige mensen krijgen een ongemakkelijk gevoel als ze met mensen in contact komen die buiten de norm vallen. Regelmatige straatintimidatie en (negatieve) reacties geven voor ons aan hoe diepgeworteld dit ongemak is. Als LHBTQIA+'er heb je niet de mogelijkheid om volledig binnen de norm te passen. Dat kan lastig zijn maar geeft ook de mogelijkheid om voorbij ‘wat hoort’ te kijken. Voor ons is zichtbaarheid van alle vormen en soorten liefde en relaties daarom heel belangrijk. Wij willen onszelf, elkaar en onze liefde in alle mooie vormen vieren."